داکر: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (←نصب) |
جز |
||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
داکر را می‌توان یک راه‌حل برای مدیریت کانتینرها معرفی کرد. در واقع داکر از تعدادی پلتفرم به شکل سرویس تشکیل شده است که با استفاده از مجازی‌سازی سطح سیستم‌عامل توانایی ارائه نرم‌افزارها را در قالب بسته‌هایی به عنوان کانتیر ایجاد می‌کند. محیط کانتینرهای ارائه شده از یک دیگر مجزا بوده و هر یک کتابخانه‌ها، تنظیمات و سایر بسته‌های مورد نیاز خود را شامل می‌شوند. این کانتیرها قابلیت تعامل با یکدیگر و سیستم‌عامل میزبان را به واسطه کانال‌های متفاوتی دارا می‌باشند. | داکر را می‌توان یک راه‌حل برای مدیریت کانتینرها معرفی کرد. در واقع داکر از تعدادی پلتفرم به شکل سرویس تشکیل شده است که با استفاده از مجازی‌سازی سطح سیستم‌عامل توانایی ارائه نرم‌افزارها را در قالب بسته‌هایی به عنوان کانتیر ایجاد می‌کند. محیط کانتینرهای ارائه شده از یک دیگر مجزا بوده و هر یک کتابخانه‌ها، تنظیمات و سایر بسته‌های مورد نیاز خود را شامل می‌شوند. این کانتیرها قابلیت تعامل با یکدیگر و سیستم‌عامل میزبان را به واسطه کانال‌های متفاوتی دارا می‌باشند. | ||
| − | |||
==نصب== | ==نصب== | ||
| سطر ۱۶: | سطر ۱۵: | ||
تقریبا تمام تنظیمات ممکن برای داکر را می‌توان در شاخه زیر ذخیره و اعمال کرد: | تقریبا تمام تنظیمات ممکن برای داکر را می‌توان در شاخه زیر ذخیره و اعمال کرد: | ||
| − | + | {{bc| | |
| + | /etc/docker/daemon.json | ||
| + | }} | ||
| − | برای | + | برای نمونه می‌توان تعداد پایین یا بالا گذاری همزمان لایه‌های یک تصویر را به شکل زیر تنظیم نمود: |
| − | + | {{bc| | |
{ | { | ||
"max-concurrent-uploads": 1, | "max-concurrent-uploads": 1, | ||
"max-concurrent-downloads": 1 | "max-concurrent-downloads": 1 | ||
} | } | ||
| − | + | }} | |
| − | == | + | ==فرمان‌های اولیه == |
دریافت تصویر اوبونتو از داکرهاب: | دریافت تصویر اوبونتو از داکرهاب: | ||
| − | + | {{bc| | |
$ docker pull ubuntu:20.04 | $ docker pull ubuntu:20.04 | ||
| − | + | }} | |
| + | |||
حذف یک تصویر: | حذف یک تصویر: | ||
| − | + | {{bc| | |
$ docker rmi image | $ docker rmi image | ||
$ docker image rm image | $ docker image rm image | ||
| − | + | }} | |
ساخت و اجرای یک کانتینر: | ساخت و اجرای یک کانتینر: | ||
| − | + | ||
| + | {{bc| | ||
$ docker run nginx | $ docker run nginx | ||
| − | + | }} | |
| + | |||
لیست کانتینرهای در حال اجرا: | لیست کانتینرهای در حال اجرا: | ||
| − | + | {{bc| | |
| − | |||
$ docker ps | $ docker ps | ||
| − | + | }} | |
| − | + | فهرست تمامی کانتینرها | |
| − | + | {{bc| | |
$ docker ps --all | $ docker ps --all | ||
| − | + | $ docker ps -a | |
| + | }} | ||
متوقف کردن یک کانتینر: | متوقف کردن یک کانتینر: | ||
| − | + | {{bc| | |
$ docker stop container_name | $ docker stop container_name | ||
| − | + | }} | |
حذف یک کانتینر: | حذف یک کانتینر: | ||
| − | + | {{bc| | |
$ docker rm container_name | $ docker rm container_name | ||
| − | + | }} | |
حذف یک کانتینر در حال اجرا: | حذف یک کانتینر در حال اجرا: | ||
| − | + | {{bc| | |
$ docker rm -f container_name | $ docker rm -f container_name | ||
| − | + | }} | |
| + | ساخت و اجرای یک کانتینر به نام my_container و به صورت جدا شده از پایانه. | ||
| − | + | {{bc| | |
| − | |||
$ docker run -d --name my_container nginx | $ docker run -d --name my_container nginx | ||
| − | + | }} | |
اتصال پورت 8080 کانتینر به 80 میزبان: | اتصال پورت 8080 کانتینر به 80 میزبان: | ||
| − | + | ||
| + | {{bc| | ||
$ docker run -d --name server -p 80:8080 nginx | $ docker run -d --name server -p 80:8080 nginx | ||
| − | + | }} | |
سوار کردن یک شاخه از میزبان بر روی کانتینر: | سوار کردن یک شاخه از میزبان بر روی کانتینر: | ||
| − | + | {{bc| | |
$ docker run --name server -d -v /home/user/web/:/var/www/html php:7-apache | $ docker run --name server -d -v /home/user/web/:/var/www/html php:7-apache | ||
| − | + | }} | |
بررسی جزئیات یک کانتینر یا تصویر: | بررسی جزئیات یک کانتینر یا تصویر: | ||
| − | + | ||
| + | {{bc| | ||
$ docker inspect container/image | $ docker inspect container/image | ||
| − | + | }} | |
نسخهٔ ۱۵ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۰۷:۴۹
محتویات
معرفی
داکر را می‌توان یک راه‌حل برای مدیریت کانتینرها معرفی کرد. در واقع داکر از تعدادی پلتفرم به شکل سرویس تشکیل شده است که با استفاده از مجازی‌سازی سطح سیستم‌عامل توانایی ارائه نرم‌افزارها را در قالب بسته‌هایی به عنوان کانتیر ایجاد می‌کند. محیط کانتینرهای ارائه شده از یک دیگر مجزا بوده و هر یک کتابخانه‌ها، تنظیمات و سایر بسته‌های مورد نیاز خود را شامل می‌شوند. این کانتیرها قابلیت تعامل با یکدیگر و سیستم‌عامل میزبان را به واسطه کانال‌های متفاوتی دارا می‌باشند.
نصب
داکر در مخازن رسمی اوبونتو موجود است. برای نصب کافی است از دستور apt استفاده نمایید و بسته docker.io را نصب نمایید.
$ sudo apt install docker.io
تنظیمات
تقریبا تمام تنظیمات ممکن برای داکر را می‌توان در شاخه زیر ذخیره و اعمال کرد:
/etc/docker/daemon.json
برای نمونه می‌توان تعداد پایین یا بالا گذاری همزمان لایه‌های یک تصویر را به شکل زیر تنظیم نمود:
{
"max-concurrent-uploads": 1,
"max-concurrent-downloads": 1
}
فرمان‌های اولیه
دریافت تصویر اوبونتو از داکرهاب:
$ docker pull ubuntu:20.04
حذف یک تصویر:
$ docker rmi image $ docker image rm image
ساخت و اجرای یک کانتینر:
$ docker run nginx
لیست کانتینرهای در حال اجرا:
$ docker ps
فهرست تمامی کانتینرها
$ docker ps --all $ docker ps -a
متوقف کردن یک کانتینر:
$ docker stop container_name
حذف یک کانتینر:
$ docker rm container_name
حذف یک کانتینر در حال اجرا:
$ docker rm -f container_name
ساخت و اجرای یک کانتینر به نام my_container و به صورت جدا شده از پایانه.
$ docker run -d --name my_container nginx
اتصال پورت 8080 کانتینر به 80 میزبان:
$ docker run -d --name server -p 80:8080 nginx
سوار کردن یک شاخه از میزبان بر روی کانتینر:
$ docker run --name server -d -v /home/user/web/:/var/www/html php:7-apache
بررسی جزئیات یک کانتینر یا تصویر:
$ docker inspect container/image
