داکر: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۵:۰۷

معرفی

داکر را می‌توان یک راه‌حل برای مدیریت کانتینرها معرفی کرد. در واقع داکر از تعدادی پلتفرم به شکل سرویس تشکیل شده است که با استفاده از مجازی‌سازی سطح سیستم‌عامل توانایی ارائه نرم‌افزارها را در قالب بسته‌هایی به عنوان کانتیر ایجاد می‌کند. محیط کانتینرهای ارائه شده از یک دیگر مجزا بوده و هر یک کتابخانه‌ها، تنظیمات و سایر بسته‌های مورد نیاز خود را شامل می‌شوند. این کانتیرها قابلیت تعامل با یکدیگر و سیستم‌عامل میزبان را به واسطه کانال‌های متفاوتی دارا می‌باشند.

نصب

داکر در مخازن رسمی اوبونتو موجود است. برای نصب کافی است از دستور apt استفاده نمایید و بسته docker.io را نصب نمایید.

$ sudo apt install docker.io

تنظیمات

تقریبا تمام تنظیمات ممکن برای داکر را می‌توان در شاخه زیر ذخیره و اعمال کرد:

 /etc/docker/daemon.json

برای مثال می‌توان تعداد پایین یا بالا گذاری همزمان لایه‌های یک تصویر را به شکل زیر تنظیم نمود:

{
	"max-concurrent-uploads": 1,
	"max-concurrent-downloads": 1
}

استفاده ابتدایی

دریافت تصویر اوبونتو از داکرهاب:

$ docker pull ubuntu:20.04

حذف یک تصویر:

$ docker rmi image
$ docker image rm image

ساخت و اجرای یک کانتینر:

$ docker run nginx

لیست کانتینرهای در حال اجرا:

$ docker ps 

لیست تمامی کانتینرها

$ docker ps --all

متوقف کردن یک کانتینر:

$ docker stop container_name

حذف یک کانتینر:

$ docker rm container_name

حذف یک کانتینر در حال اجرا:

$ docker rm -f container_name

ساخت و اجرای یک کانتینر به نام my_container و به صورت جدا شده از پایانه.

$ docker run -d --name my_container nginx

اتصال پورت 8080 کانتینر به 80 میزبان:

$ docker run -d --name server -p 80:8080 nginx

سوار کردن یک شاخه از میزبان بر روی کانتینر:

$ docker run --name server -d -v /home/user/web/:/var/www/html php:7-apache

بررسی جزئیات یک کانتینر یا تصویر:

$ docker inspect container/image