یونیکس: تفاوت بین نسخهها
(چون خیلی بهش لینک داده شده بود از ویکپیدا اوردم. اونجا واج می کنم و مواظبش هستم(:) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۷ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۰۳
یونیکس یک سیستمعامل چندوظیفگی و چند کاربره است که در سال ۱۹۶۹ به دست گروهی از کارمندان آزمایشگاههای بل متعلق به شرکت تلفن و تلگراف آمریکا (.AT&T Corp) شروع شد. این گروه را کن تامسون، دنیس ریچی، برایان کرنیگان، داگلاس مکیلروی مایکل لسک و جو اوسانا شکل میدادند. یونیکس در آغاز به زبان اسمبلی نوشته شد اما در سال ۱۹۷۳ به طور کلی به زبان سی بازنویسی شد، که این کار توسعه یونیکس و هم پورت کردن آن به دیگر سکوها را سادهتر میکرد. یونیکس در ابتدا برای استفاده در بل سیستم در نظر گرفته شد ولی از اواخر دهه ۷۰ .AT&T Corp مجوز یونیکس را به طرفهای بیرونی مختلفی داد که منجر به گونههای آکادمیک و تجاری از یونیکس شد، مانند BSD از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، AIX از آیبیام، SunOS/سولاریس از سان مایکروسیستمز و زنیکس از مایکروسافت. شرکت تلفن و تلگراف آمریکا در ابتدای دهه ۹۰ حقوق خود در یونیکس را به شرکت نوول فروخت که نوول هم تجارت یونیکس را به شرکت سانتا کروز اوپریشن در سال ۱۹۹۵ فروخت؛ ولی نشان تجاری یونیکس در اختیار اوپن گروپ که یک کنسرسیوم استانداردهای تجاری است قرار گرفت و این گروه این نشان را به نام خود ثبت کرده است. تنها سیستمهایی که به صورت کامل با مشخصات یونیکس یکتا سازگار باشند و مبلغی پول به کنسرسیوم اوپن گروپ بپردازند، واجد شرایط استفاده از نام یونیکس هستند. دیگر سیستمها میتوانند شبه یونیکس نامیده شوند، هرچند که مؤسسه اوپن گروپ این نام را رد کرده است.
در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰، نفوذ یونیکس در محافل دانشگاهی (خصوصاً ویرایش BSD که از دانشگاه برکلی سرچشمه گرفته) باعث پذیرش گسترده یونیکس توسط شرکتهای مختلف شد و نسخههای تجاری مختلفی از یونیکس بوجود آمد همانند SunOS, اچپی-یواکس, AIX.
علاوه بر یونیکسهای تایید شده که اسامی بعضی از آنها ذکر شد، سیستمعاملهایی هم وجود دارند که شبه یونیکس نامیده میشوند مانند مینیکس، نوادگان بیاسدی مانند فریبیاسدی, نتبیاسدی، اپنبیاسدی، دراگونفلیبیاسدی و لینوکس. این سیستمها با آنکه با استانداردهای یونیکس کاملاً یا تقریباً سازگار هستند، اما توسط مؤسسه اپن گروپ تایید نشدهاند و حق استفاده از نام Unix را ندارند. اصطلاح یونیکس سنتی ممکن است برای توصیف سیستمعاملهایی که مشخصات و ویژگیهای نسخه ۷ یونیکس یا نسخه ۵ یونیکس را دارند، استفاده شود. هنگامی که کن تامسون هنوز به مولتیکس دسترسی داشت، شبیهسازهایی برای سیستم صفحهبندی و فایل سیستم نوشت. او همینطور یک بازی رایانهای به نام سفر فضایی نوشت، اما این بازی برای اجرا شدن به یک ماشین کارامدتر و ارزانتر احتیاج داشت و سرانجام او یک پیدیپی-۷ کم استفاده در آزمایشگاههای بل پیدا کرد. در سال ۱۹۶۹ تیمی به رهبری تامسون و ریچی، بر روی این ماشین پیدیپی-۷ یک سیستم فایل سلسله مراتبی، مفاهیم فرایند رایانه و فایل دستگاه، یک مفسر خط فرمان و تعدادی برنامه کوچک دیگر نوشتند.
اگر گفته شود یونیکس آغازگر «دوره اطلاعات» و در امتداد آن «عصر اینترنت» است، کوچکترین سخنی به گزافه گفته نشدهاست. در واقع تا همین امروز هم، تقریباً ٪۱۰۰ پیمانهای مهم و باز که جنبش اینترنت را پدید آوردهاند، مانند وب، از خانوادهٔ یونیکس آمده و میآیند. اینترنت در آغاز در یونیکس گسترش یافت و تا سالها، واژهٔ «اینترنت» در میان کاربران یونیکس واژهای کاملاً عادی و روزمره بود، درحالی که دیگران حتی این واژه را نشنیده بودند و یا با اکراه تمام به آن بی اعتنائی و حتی آن را مسخره میکردند.
سیستمهای یونیکس امروزی به شاخههای مختلفی تبدیل شده است که در مرور زمان به دست ایتیاندتی توسعه داده شده. یونیکس طوری طراحی شده است تا قابل انتقال به هر سیستمی، چند کاره و همچنین چند کاربره باشد. سیستمهای یونیکس با ایدههای جدیدی که مطرح کردهاند، شناخته میشوند: پروندههای متنی ساده، مترجمهای خط فرمان و File System سلسله مراتبی و غیره. در مهندسی نرمافزار، یونیکس به خاطر زبان برنامهنویسی سی و فلسفه یونیکس ذکر میشود.