نقطهٔ اتّصال

نقطهٔ اتصال (به انگلیسی: Mount Point)، محلی فیزیکی از پارتیشن است که خود ریشه‌ی یک سامانه‌ی پرونده‌ی دیگر است.

در سیستم‌عامل ویندوز، نقاط اتصال، به صورت جداگانه، بی هیچ ارتباطی با یکدیگر و با حروف انگلیسی نام‌گذاری می‌شوند. در ویندوز به نقاط اتصال، راه‌انداز (به انگلیسی: Drive) گفته می‌شود.

در سیستم‌عامل‌های یونیکسی و شبه‌یونیکسی، نقاط اتصال، خود بخشی از سامانه‌ی پرونده بوده و تحت آدرس ریشه (به انگلیسی: Root) قرار می‌گیرند.