افرازش: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی فارسی اوبونتو
پرش به: ناوبری، جستجو
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 +
= مقدّمه =
 +
از آن‌جا که در سامانه‌های [[Unix-like|یونیکس‌سان]] همه‌چیز پرونده است، به جای نام‌گذاری افراز‌ها با حروفی مانند C یا Z، کافیست پروندهٔ آن افراز را روی شاخه‌ای از [[File system|سامانهٔ پرونده]] که برایش در نظر گرفته شده، [[Mount|سوار]] کرد. پرونده‌های مربوط به افرازها، در کنار دیگر پرونده‌های مربوط به افزاره‌های دیگر در مسیر ‪/dev‬ قرار دارند. نام این پرونده‌ها عموماً‌ با یک شماره در انتهای نام دستگاه ذخیره‌سازی (sd) مشخّص می‌شوند. برای مثال ‪/dev/sda2‬ به معنی دومین افراز (2) در نخستین دستگاه ذخیره‌سازی (a) است.
  
== انواع پارتیشن برای نصب ==
+
= افرازهای مورد نیاز برای نصب =
*/ یا ریشه root  (اجباری)
+
برای نصب توزیع‌های گنو/لینوکس، تنها یک افراز برای ریشه کافیست. با این حال، توصیه می‌شود برای جدا کردن پرونده‌های شخصی از سیستم‌عامل و امکان ایجاد تغییر در سیستم‌عامل، بدون دخالت در پرونده‌های شخصی، افرازی جدا برای خانه در نظر گرفت.
در این پارتیشن کلیه فایل‌های سیستم‌عامل نظیر فایل‌های  برنامه‌ها، سرور ایمیل، سرور وب، بازی‌ها، برنامه‌ها، فایل‌های مولتی‌مدیا، اطلاعات شخصی و .... وجود دارد.
 
این پارتیشن می‌تواند سیستم فایل‌های زیادی را پشتیبانی کند،  اما بهترین سیستم فایل برای این پارتیشن  EXT4 می‌باشد (حالت پیش‌فرض)
 
'''حجم پیش نهادی:'''اگر می‌خواهید فقط از پارتیشن ریشه استفاده کنید ۵۰ گیگابایت مناسب است
 
  
*Swap(استفاده از این پارتیشن پیشنهاد می‌شود)
+
در رایانه‌های مبتنی بر UEFI باید افرازی را نیز برای مدیریت EFI در نظر گرفت.
این پارتیشن مثل  حافظه RAM  عمل کرده و در زمان کمبود  حافظه RAM نمی‌گذارد سرعت سیستم عامل کم شود  (بهتر است روی حافظه ssd نباشد. چون می‌تواند عمر ssd رو کم کند.)
 
'''حجم پیش نهادی:''' 1.5  تا 2.5 برابر میزان حافظه RAM .
 
  
*/home(استفاده از این پارتیشن پیشنهاد می‌شود)
+
پیش‌ترها از افرازی جداگانه برای فضای مبادله استفاده می‌شد که در [[Linux|لینوکس‌های]] جدید به آن نیازی نیست. با این حال، وجودش نیز مشکلی ایجاد نکرده و ممکن است در پیکربندی‌هایی خاص، نیاز به جداسازی آن باشد.
این پارتیشن مخصوص نگهداری کلیه اطلاعات نظیر: چینش میزکار، فایل‌های مولتی‌مدیا و اطلاعات شخصی
 
'''حجم پیش نهادی:''' بستگی به مقدار اطلاعات شما دارد
 
  
* /boot:
+
تمامی دیگر شاخه‌های موجود در ساختار سیستم‌عامل نیز قابلیت جداسازی در یک افراز و سوار شدن هنگام راه‌اندازی را دارند، ولی این کار برای کاربران خانگی توصیه نمی‌شود.
این پارتیشن مخصوص نگهداری اطلاعات بوت‌لودر  نظیر گراب است(استفاده از این پارتیشن پیشنهاد می‌شود)
 
'''حجم پیش نهادی:''' 100 تا 200 مگابایت
 
  
* /var:(استفاده از این پارتیشن برای استفاده در خانه پیشنهاد نمی‌شود)
+
== ریشه ==
پارتیشن برای سرور ها
+
این افراز تمامی ساختار سیستم‌عامل را در خود داشته و تمامی پرونده‌ها باید از طریق آن در دسترس باشند.
  
/tmp:
+
نقطهٔ سوار شدن برای این افراز / است. هر توزیع، نیاز به یک افراز ریشهٔ جداگانه دارد.
tmp یک پارتیشن برای قرارگیری فایل‌های موقتی است.
 
  
/usr:
+
برای این افراز می‌توان از هر نوع [[Filesystem|سامانه‌پرونده]] مدرنی استفاده کرد. با این حال اوبونتوبه صورت پیش‌گزیده از [[EXT4]] استفاده می‌کند که گزینهٔ بسیار خوبی است.
محل قرارگیری اکثر فایل‌های اجرائی سیستم‌عامل  است، که برای مدیران سرور و کاربرانی که اینترنت کم‌سرعت دارند استفاده می‌شود
 
  
*اگه کامپیوتر شما از uefi استفاده می‌کند، (به احتمال زیاد استفاده می‌کند) باید یک پارتیشن با فایل سیستم fat32 بسازید تا فایل‌های مربوط به بوت رو نگه‌داری کند.
+
حجم پیشنهادی برای این افراز، بین ۲۵ تا ۳۵ گیگابایت است. در صورتی که از بسته‌های [[Snap|اسنپ]] استفاده می‌کنید، باید این حجم را بسته به تعداد و نوع بسته‌ها، بیش‌تر در نظر بگیرید.
'''حجم پیش نهادی:'''حدود 500 مگابایت
 
== پارتیشن های پیشنهادی ==
 
شما می‌توانید برای نصب اوبونتو فقط از یک پارتیشن ریشه استفاده کنید اما پیشنهاد می‌شود از پارتیشن های زیر استفاده کنید:
 
*/ یا ریشه root :  بسته به نیاز  بین ۲۵ تا ۳۵ گیگابایت مناسب است
 
*Swap:  ۱.۵  تا ۲.۵ برابر میزان حافظه RAM .
 
*/home:بستگی به مقدار اطلاعات شما دارد
 
  
== روش های پارتیشن بندی برای نصب اوبونتو ==
+
== خانه ==
 +
این افراز، محل ذخیرهٔ تمامی پرونده‌های مربوط به کاربران است. پرونده‌های شخصی کاربران و پیکربندی‌های شخصی برنامه‌ها در این افراز قرار می‌گیرد.
  
برای پارتیشن بندی می‌توانید از روش های مختلفی استفاده کنید:
+
نقطهٔ سوار شدن برای این افراز ‪/home‬ است. می‌توان افراز ریشه را بین چند توزیع مشترک در نظر گرفت. با این حال برای جلوگیری از تداخل، می‌توان از افرازهای خانهٔ مختلف استفاده کرد یا نام‌های کاربری مختلفی را روی افراز خانهٔ مشترک ایجاد کرد.
*آماده کردن پارتیشن ها قبل از نصب
 
*پاک کردن دیسک و نصب اوبونتو
 
*نصب در کنار سیستم عامل قبلی
 
*جایگزینی با نسخه قبلی اوبونتو
 
* پارتیشن بندی دستی
 
  
*'''آماده کردن پارتیشن قبل از نصب '''
+
برای این افراز می‌توان از هر نوع [[Filesystem|سامانه‌پرونده]] مدرنی استفاده کرد. EXT4 گزینهٔ بسیار خوبی برای این افراز به شمار می‌رود.
برای این کار می‌توان با سیستم عامل قبلی خود ,اوبونتو زنده و برنامه های پارتیشن بندی قابل بوت و... استفاده کنید و یک یا چند پارتیشن برای نصب اوبونتو آماده کنید بهتر است قبل از نصب حجم پارتیشن اماده شده را یادداشت کنید
 
  
*'''پاک کردن دیسک و نصب اوبونتو '''
+
== ESP ==
در مرحله گزینش مکان نصب می‌توانید با گزینهٔ «پاک کردن دیسک و نصب اوبونتو» اوبونتو را نصب کنید. توجه شود که این کار، تمام اطّلاعات روی دیسک را پاک خواهد کرد و با ایجاد جدول افراز جدید، دیسک را از نو افرازش خواهد کرد . پس '''اگر اطلاعاتی در رایانه خود دارید بهتر است از این قسمت استفاده نکنید'''
+
این افراز که مخفف EFI System Partition است، فضای ذخیره‌سازی مربوط به سامانهٔ UEFI است.
  
*'''نصب در کنار سیستم عامل قبلی'''
+
این افراز روی سیستم‌عامل سوار نشده و پیش از شروع سیستم‌عامل، به دست سامانهٔ EFI قابل خواندن است. بنابراین بدون توجه به تعداد سیستم‌عامل‌های نصب‌شده، تنها یک افراز ESP وجود خواهد داشت.
در صورتی که از پیش، سیستم عاملی در حالت UEFI نصب شده باشد، نصاب اوبونتو گزینهٔ نصب در کنار آن سیستم‌عامل را پیشنهاد خواهد داد. انتخاب این گزینه، فضایی را به صورت خودکار از دیسک جدا کرده و به نصب اوبونتو اختصاص خواهد داد. در این حالت، هیچ پرونده‌ای از بین نخواهد رفت.  
 
  
*'''جایگزینی با نسخه قبلی اوبونتو'''
+
برای این افراز باید از سامانه‌پروندهٔ fat32 استفاده کرد.
در صورتی که از پیش، اوبونتویی با نگارشی مشابه یا پایین‌تر نصب شده باشد، نصاب اوبونتو، گزینهٔ جایگزینی آن را با اوبونتوی فعلی پیشنهاد خواهد داد. توجه داشته باشید که این کار به منزله ارتقا نبوده و اوبونتوی پیشین با اطّلاعات موجود رویش پاک شده و یک اوبونتوی جدید به جایش نصب خواهد شد.  
 
  
 +
حجم پیشنهادی برای این افراز، ۵۰۰ مگابایت است.
  
*'''پارتیشن بندی دستی'''
+
== مبادله ==
وقتی به مرحله گزینش مکان نصب رسیدید پارتیشن بندی دستی را انتخاب کنید و به مرحله بعد بروید کمی صبر کنید  وقتی لیست پارتیشن ها نمایان  شد پارتیشنی که از قبل اماده کردید را انتخاب کنید(مراقب پارتیشن هایی که در ان اطلاعات دارید باشید. از روی حجم پارتیشن که یادداشت کردید ان را انتخاب کنید) و بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید  و برای پارتیشن روت مقدار فضا را بین ۲۵ تا ۳۵ گیگابایت قرار دهید و سیستم فایل را بر روی  EXT4 قرار دهید . و  گزینه Mount Point را بر روی /  (ریشه root  ) قرار دهید و بر روی تایید کلیک کنید
+
از این افراز برای ذخیرهٔ موقّتی صفحه‌های حافظه هنگام پر شدن حافظهٔ اصلی رایانه استفاده می‌شود. در حال حاضر، نیازی به این افراز نیست و لینوکس، این کار را با استفاده از پروندهٔ مبادله در ریشهٔ سیستم‌عامل انجام می‌دهد.
  
حالا دوباره  فضا خالی یا پارتیشن که اماده کردید (چون از ان برای ریشه فضا جدا کردید حجم ان کم شده است) را انتخاب و ویرایش کنید فضا را  1.5  تا 2.5 برابر میزان حافظه RAM قرار داده و سیستم فایل را روی Swap  و  گزینه Mount Point را بر روی Swap قرار دهید
+
این افراز روی سیستم‌عامل سوار نمی‌شود، با این حال باید پروندهٔ مربوط به آن با نام swap، هنگام شروع یا پس از آن به توزیع معرّفی شود که معمولاً این کار با استفاده از پروندهٔ [[fstab]] انجام می‌شود. توزیع‌های مختلف می‌توانند از یک افراز مبادلهٔ مشترک استفاده کنند.
  
حالا از فضای باقی مانده پارتیشن home  بسازید سیستم فایل را بر روی  EXT4 قرار دهید . و  گزینه Mount Point را بر روی home قرار دهید
+
این افراز از سامانه‌پروندهٔ اختصاصی خود استفاده می‌کند.
  
 +
بهتر است حجم استفاده شده برای این افراز، بیش از ۴ گیگابایت نباشد.
  
'''توجه کنید''' اگر اشتباهی کردید در این مرحله تغییرات اعمال نشده است
+
= روش‌های افرازش =
 +
در صورتی که افرازها به صورت مستقیم روی دیسک ایجاد شوند، همه چیز به درستی پیش خواهد رفت، ولی تغییر آن‌ها در آینده، عملی سخت و زمان‌بر خواهد بود. بنابراین توصیه می‌شود فضاهای در دسترس به صورت حجم‌های فیزیکی [[LVM]] در آمده و افرازهای فوق، به صورت حجم‌های منطقی روی آن ایجاد شوند.
  
 
سپس به مرحله بعد رفته و نصب را ادامه دهید
 
 
اگر دفعات قبل مشکلی در نصب شدن گراب داشته اید پارتیشن boot ساخته و در دفعات بعد ان را فرمت نکنید و فقط Mount Point ان را قرار دهید
 
 
 
 
[[رده:اوبونتو]]
 
 
[[رده:آموزش‌ها]]
 
[[رده:آموزش‌ها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ تیر ۱۴۰۰، ساعت ۲۲:۳۳

مقدّمه

از آن‌جا که در سامانه‌های یونیکس‌سان همه‌چیز پرونده است، به جای نام‌گذاری افراز‌ها با حروفی مانند C یا Z، کافیست پروندهٔ آن افراز را روی شاخه‌ای از سامانهٔ پرونده که برایش در نظر گرفته شده، سوار کرد. پرونده‌های مربوط به افرازها، در کنار دیگر پرونده‌های مربوط به افزاره‌های دیگر در مسیر ‪/dev‬ قرار دارند. نام این پرونده‌ها عموماً‌ با یک شماره در انتهای نام دستگاه ذخیره‌سازی (sd) مشخّص می‌شوند. برای مثال ‪/dev/sda2‬ به معنی دومین افراز (2) در نخستین دستگاه ذخیره‌سازی (a) است.

افرازهای مورد نیاز برای نصب

برای نصب توزیع‌های گنو/لینوکس، تنها یک افراز برای ریشه کافیست. با این حال، توصیه می‌شود برای جدا کردن پرونده‌های شخصی از سیستم‌عامل و امکان ایجاد تغییر در سیستم‌عامل، بدون دخالت در پرونده‌های شخصی، افرازی جدا برای خانه در نظر گرفت.

در رایانه‌های مبتنی بر UEFI باید افرازی را نیز برای مدیریت EFI در نظر گرفت.

پیش‌ترها از افرازی جداگانه برای فضای مبادله استفاده می‌شد که در لینوکس‌های جدید به آن نیازی نیست. با این حال، وجودش نیز مشکلی ایجاد نکرده و ممکن است در پیکربندی‌هایی خاص، نیاز به جداسازی آن باشد.

تمامی دیگر شاخه‌های موجود در ساختار سیستم‌عامل نیز قابلیت جداسازی در یک افراز و سوار شدن هنگام راه‌اندازی را دارند، ولی این کار برای کاربران خانگی توصیه نمی‌شود.

ریشه

این افراز تمامی ساختار سیستم‌عامل را در خود داشته و تمامی پرونده‌ها باید از طریق آن در دسترس باشند.

نقطهٔ سوار شدن برای این افراز / است. هر توزیع، نیاز به یک افراز ریشهٔ جداگانه دارد.

برای این افراز می‌توان از هر نوع سامانه‌پرونده مدرنی استفاده کرد. با این حال اوبونتوبه صورت پیش‌گزیده از EXT4 استفاده می‌کند که گزینهٔ بسیار خوبی است.

حجم پیشنهادی برای این افراز، بین ۲۵ تا ۳۵ گیگابایت است. در صورتی که از بسته‌های اسنپ استفاده می‌کنید، باید این حجم را بسته به تعداد و نوع بسته‌ها، بیش‌تر در نظر بگیرید.

خانه

این افراز، محل ذخیرهٔ تمامی پرونده‌های مربوط به کاربران است. پرونده‌های شخصی کاربران و پیکربندی‌های شخصی برنامه‌ها در این افراز قرار می‌گیرد.

نقطهٔ سوار شدن برای این افراز ‪/home‬ است. می‌توان افراز ریشه را بین چند توزیع مشترک در نظر گرفت. با این حال برای جلوگیری از تداخل، می‌توان از افرازهای خانهٔ مختلف استفاده کرد یا نام‌های کاربری مختلفی را روی افراز خانهٔ مشترک ایجاد کرد.

برای این افراز می‌توان از هر نوع سامانه‌پرونده مدرنی استفاده کرد. EXT4 گزینهٔ بسیار خوبی برای این افراز به شمار می‌رود.

ESP

این افراز که مخفف EFI System Partition است، فضای ذخیره‌سازی مربوط به سامانهٔ UEFI است.

این افراز روی سیستم‌عامل سوار نشده و پیش از شروع سیستم‌عامل، به دست سامانهٔ EFI قابل خواندن است. بنابراین بدون توجه به تعداد سیستم‌عامل‌های نصب‌شده، تنها یک افراز ESP وجود خواهد داشت.

برای این افراز باید از سامانه‌پروندهٔ fat32 استفاده کرد.

حجم پیشنهادی برای این افراز، ۵۰۰ مگابایت است.

مبادله

از این افراز برای ذخیرهٔ موقّتی صفحه‌های حافظه هنگام پر شدن حافظهٔ اصلی رایانه استفاده می‌شود. در حال حاضر، نیازی به این افراز نیست و لینوکس، این کار را با استفاده از پروندهٔ مبادله در ریشهٔ سیستم‌عامل انجام می‌دهد.

این افراز روی سیستم‌عامل سوار نمی‌شود، با این حال باید پروندهٔ مربوط به آن با نام swap، هنگام شروع یا پس از آن به توزیع معرّفی شود که معمولاً این کار با استفاده از پروندهٔ fstab انجام می‌شود. توزیع‌های مختلف می‌توانند از یک افراز مبادلهٔ مشترک استفاده کنند.

این افراز از سامانه‌پروندهٔ اختصاصی خود استفاده می‌کند.

بهتر است حجم استفاده شده برای این افراز، بیش از ۴ گیگابایت نباشد.

روش‌های افرازش

در صورتی که افرازها به صورت مستقیم روی دیسک ایجاد شوند، همه چیز به درستی پیش خواهد رفت، ولی تغییر آن‌ها در آینده، عملی سخت و زمان‌بر خواهد بود. بنابراین توصیه می‌شود فضاهای در دسترس به صورت حجم‌های فیزیکی LVM در آمده و افرازهای فوق، به صورت حجم‌های منطقی روی آن ایجاد شوند.