گراب: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی فارسی اوبونتو
پرش به: ناوبری، جستجو
جز (افزودن رده و ویراستاری)
 
(۲۰ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
[[پرونده:GRUB2_(2015).png|512px|thumb|left| نمایی از گراب نسخه ی ۲ در ابتدای راه اندازی رایانه]]
+
'''گراب''' (به انگلیسی: GRUB)  مخفف (GRand Unified Bootloader) یک برنامهٔ [[Bootloader|بارکنندهٔ راه‌اندازی]] است که قادر به راه‌اندازی طیف گسترده‌ای از [[OS|سیستم‌عامل‌های]] آزاد و انحصاری با استفاده از قابلیت بارگذاری زنجیره‌ای(chain-loading) است.
[[پرونده:Grub_logo.png|128x|thumb|left| نشان گراب توسط [[کارول کرنسکی]]]]
 
[[پرونده:Grub_logo2.png|128px|thumb|left| نشان دیگری از گراب توسط کارول کرنسکی]]
 
  
 +
هنگام آغاز گراب، می‌توان از رابط متنی یا فهرستی استفاده کرد. با استفاده از رابط متنی، می‌توان مشخّصات دیسک و نام پروندهٔ [[Kernel|کرنل]] را به صورت دستی درج کرد. با بهره گیری از رابط فهرستی می‌توان سیستم‌عامل‌های مورد نظر را با استفاده از کلیدهای جهت نما برگزید. این فهرست، بر پایهٔ پروندهٔ پیکربندی‌ای است که از پیش تهیه شده. هم‌چنین می‌توان از رابط فهرستی به رابط متنی یا برعکس تعویض نمود.
  
گراب (به انگلیسی GRUB مخفف GRand Unified Bootloader) یک برنامه ی [[بار_کنندهٔ_راه_اندازی|بارکنندهٔ راه‌اندازی]] قدرتمند است که قادر به راه اندازی طیف گسترده ای از [[OS|سیستم عامل های]] آزاد گوناگون و همچنین سیستم عامل های انحصاری با استفاده از قابلیت باگذاری زنجیره ای (به انگلیسی chain-loading) می باشد .
+
از نگارش ۹.۱۰ [[Ubuntu|اوبونتو]] به بعد از نگارش ۲ گراب به صورت پیش‌گزیده استفاده می‌شود.
  
 +
[[پرونده:GRUB2_(2015).png|512px|thumb|left| نمایی از نگارش ۲ گراب در ابتدای راه‌اندازی رایانه]]
 +
[[پرونده:Grub_logo.png|128x|thumb|left| نشان گراب توسّط [[کارول کرنسکی]]]]
 +
[[پرونده:Grub_logo2.png|128px|thumb|left| نشان دیگری از گراب توسّط کارول کرنسکی]]
 +
{{الگو:clear}}
  
هنگامی که گراب آغاز میشود شما میتوانید یا از رابط متنی و یا از رابط فهرستی استفاده نمایید . با استفاده کردن از رابط متنی قادر خواهید بود مشخصات دیسک و نام پرونده ی کرنل را دستی درج کنید . با بهره گیری از رابط فهرستی میتوانید سیستم عامل های مورد نظر را با استفاده از کلید های جهت نما بر گزینید . فهرست بر پایه ی پروندهٔ تنظیماتی است که از پیش تهیه شده است . همچنین شما قادرید هنگامی که در رابط فهرستی هستید به رابط متنی کوچ کرده و برعکس .
+
=تاریخچه=
 +
گراب از سال ۱۹۹۵ شروع به کار کرد؛ زمانی که اریک بولن سعی در راه‌اندازی سیستم‌عامل [[GNU HURD|گنو هرد]] داشت. بولن و برایان فورد ویژگی راه‌اندازی چندتایی را طرّاحی کردند.
  
 +
سپس بولن تلاش کرد تا این قابلیت را به برنامهٔ بارکنندهٔ راه‌اندازی [[FreeBSD]] بیفزاید که به اندیشهٔ ساخت برنامهٔ بارکنندهٔ راه‌اندازی خودش افتاد. آنگاه گراب متولّد شد. اریک ویژگی‌های زیادی را به این برنامه افزود و سرانجام در سال ۱۹۹۹، گراب به عنوان یک بستهٔ نرم‌افزاری رسمی گنو برگزیده شد.
  
این برنامه در دو نسخه ی اصلی ۱ (legacy) و ۲ موجود است که امروزه نسخه ی ۲ استفاده می شود .  
+
در طول چند سال، ویژگی‌های زیادی به گراب افزوده شد، ولی خیلی زود مشخّص شد که این برنامه با طرّاحی فعلی، قادر به ادامه نبوده و به نقطه‌ای رسیده که افزودن ویژگی‌های جدید، بدون خراب کردن ویژگی های فعلی ممکن نیست. حدود سال ۲۰۰۲، اکوجی کار را بر روی PUPA (مخفّف Preliminary Universal Programming Architecture for GNU GRUB) با هدف نوشتن دوبارهٔ هستهٔ گراب شروع کرد تا آن را تمیزتر، امن‌تر ، قوی‌تر و قدرتمندتر کند . نام این پروژه به گراب ۲ تغییر یافت و نام گراب ۱ نیز به legacy تغییر یافت. پس از آن، نگه‌داری گراب ۱ کمی ادامه پیدا کرد، تا آخرین نگارش آن که در تاریخ ۲۰۰۵ عرضه شد.
  
گراب نسخه ی ۱ دیگر توسعه داده نمی شود .
+
تا حدود سال ۲۰۰۷، [[Distro|توزیع های]] [[GNU/Linux|گنو/لینوکسی]] استفاده از گراب ۲ را در سطوح محدود پذیرفتند و تا سال ۲۰۰۹، بسیاری از آن‌ها گراب ۲ را به عنوان بارکنندهٔ راه‌اندازی پیش‌گزیدهٔ خود برگزیدند.
  
همچنین گراب ۲ بارکنندهٔ راه‌اندازی پیشفرض [[Ubuntu|اوبونتو]] از نسخه ی ۹.۱۰ می باشد .
+
=ویژگی‌ها=
  
 +
هدف اصلی گراب، همان گونه در در تاریخچه بیان شد، راه‌اندازی چندتایی است. به همین منظور اصول زیر در طرّاحی آن در نظر گرفته شده:
 +
* توابع ساده باید برای کاربر های نهایی سرراست باشند
 +
* قابلیت‌های غنی برای پشتیبانی متخصّصان و طرّاحان کرنل
 +
* سازگاری با راه‌اندازی FreeBSD ،[[NetBSD]] ،[[OpenBSD]] و لینوکس  و [[HURD|هرد]]
  
= تاریخچه =
+
علاوه بر الزامات بالا، گراب ویژگی ها زیر را نیز داراست:
 +
* شناسایی قالب‌های اجرایی گوناگون
 +
* پشتیبانی از کرنل‌های بدون پشتیبانی از راه‌اندازی چندتایی
 +
* پشتیبانی از ماژول های گوناگون
 +
* بارگذاری پروندهٔ پیکربندی
 +
* فراهم ساختن رابط فهرستی
 +
* دارا بودن رابط متنی انعطاف‌پذیر
 +
* پشتیبانی از سامانه پرونده‌های گوناگون
 +
* پشتیبانی استخراج از حالت فشرده به صورت توکار
 +
* دسترسی به داده‌های موجود در هر یک از قطعات نصب‌شده
 +
* شناسایی تمامی [[Ram|حافظه‌های اصلی]]
 +
* پشتیبانی از راه‌اندازی از طریق شبکه
 +
* پشتیبانی از [[Terminal|پایانه های]] راه دور
  
گراب از سال ۱۹۹۵ نشات می گیرد زمانی که [[اریک بولن]] سعی در راه اندازی سیستم عامل [[GNU HURD|گنو هرد]] داشت . اریک و [[برایان فورد]] خاصیت راه اندازی چندتایی رو طراحی کردند .
+
=نصب=
  
آنگاه اریک تلاش کرد تا به برنامه ی بارکنندهٔ راه‌اندازی [[FreeBSD]] قابلیت راه اندازی چندتایی را بیفزاید که به اندیشه ی ساخت برنامه ی بارکنندهٔ راه‌اندازی خودش افتاد . آنگاه گراب متولد شد .
+
==سیستم های [[Bios|بایاس]]==
  
اریک ویژگی های زیادی را به این برنامه اضافه کرد و سرانجام در سال ۱۹۹۹ [[جوردن ماتزیکایت]] و [[یوشینوری ک. اکوجی]] گراب را به عنوان بستهٔ نرم افزاری رسمی گنو انتخاب کردند و توسعه ی آن را برای عموم باز گذاشتند .
 
  
طی چند سال گراب به ویژگی های بسیاری رسید اما به زودی این واقعیت روشن شد که با طراحی فعلی آن دیگر قادر به ادامه دادن نخواهد بود و به نقطه ای رسید که اضافه کردن تغییرات جدید بدون شکستن ویژگی های فعلی ممکن نبود .
+
* در پارتیشن تیبل های [[GPT|جی‌پی‌تی]]/[[MBR|ام‌بی‌آر]] پارتیشنی با مشخصات زیر برای جاسازی <code>core.img</code> گراب نیاز است:
 +
:* حجم ۱ مگابایت
 +
:* فرمت <code>ef02</code> در نرم‌افزار [[fdisk|Fdisk]] و <code>bios_grub</code> در نرم‌افزار [[parted|Parted]]
  
در حدود سال ۲۰۰۲ یوشینوری ک. اکوجی کار را بر روی [[PUPA]] (مخفف Preliminary Universal Programming Architecture for GNU GRUB) شروع کرد با هدف نوشتن دوباره ی هسته ی گراب تا آن را تمیزتر ، امن تر ، قوی تر و قدرتمند تر کند . این پروژه به گراب ۲ تغییر نام یافت و  گراب ۱ نیز به legacy تغییر نمود . پس از آن نگه داری گراب ۱ کمی ادامه پیدا کرد اما آخرین نسخه ی آن در تاریخ ۲۰۰۵ عرضه شد .
 
  
تا حدود سال ۲۰۰۷ [[Distro|توزیع های]] [[GNU/Linux|گنو/لینوکسی]] استفاده از گراب ۲ را در سطوح محدود پذیرفتند و تا سال ۲۰۰۹ بسیاری از آن ها گراب ۲ را به عنوان بارکنندهٔ راه‌اندازی پیشفرض خود انتخاب کردند .
+
برای نصب گراب می‌توانید از دستور زیر استفاده کنید :
  
= ویژگی ها =
+
<pre language="bash"> $ sudo grub-install --target=i386-pc device </pre>
  
التزام اصلی گراب قابلیت راه اندازی چندتایی می باشد (همانطور که در تاریخچه بیان شد) اما اهداف دیگری نیز دارد :  
+
که عبارت <code>device</code> برابر با نام افزارهٔ مورد نظر است. به عنوان مثال :  
  
* توابع ساده باید برای کاربر های نهایی سرراست باشند
+
<pre language="bash"> $ sudo grub-install --target=i386-pc /dev/sda </pre>
* قابلیت های غنی برای پشتیبانی متخصصان و طراحان کرنل
+
* سازگاری با راه اندازی FreeBSD ، [[NetBSD]] ، [[OpenBSD]] و Linux .
+
این دستور گراب را بر روی نخستین دیسک ذخیره، نصب می‌کند.
  
علاوه بر الزامات فوق گراب ویژگی ها زیر را نیز دارا می باشد :
 
  
* شناسایی قالب های اجرایی گوناگون
+
==سیستم های [[UEFI|یو‌ای‌اف‌آی]]==
* پشتیبانی از کرنل های غیر راه اندازی چندتایی
 
* پشتیبانی از ماژول های گوناگون
 
* بارگذاری پروندهٔ تنظیمات
 
* فراهم ساختن رابط فهرستی
 
* دارا بودن رابط متنی انعطاف پذیر
 
* پشتیبانی از سامانهٔ پرونده های گوناگون
 
* پشتبانی خارج کردن از حالت فشرده به صورت خودکار
 
* دسترسی به داده های موجود در هر یک از دستگاه های نصب شده
 
* شناسایی تمامی [[Ram|Ram]] ها
 
* پشتبانی از راه اندازی از طریق شبکه
 
* پشتیبانی از [[Terminal|پایانه های]] از راه دور
 
  
= نصب بستهٔ گراب =
+
* برای نصب گراب در سیستم های [[UEFI|یو‌ای‌اف‌آی]] پارتیشن تیبل [[GPT|جی‌پی‌تی]] توصیه می‌شود.
 +
* برای نصب گراب در سیستم های [[UEFI|یو‌ای‌اف‌آی]] به یک سیستم پارتیشن [[EFI|ای‌اف‌آی]] نیاز است.
 +
:''اگر ویندوز [[UEFI|یو‌ای‌اف‌آی]] از پیش نصب شده دارید، ویندوز قبلا این پارتیشن را ایجاد کرده است.''
 +
:این پارتیشن باید دارای مشخصات زیر باشد:
 +
:* حجم: میانگین ۲۰۰ مگابایت
 +
:* فرمت: <code>FAT32</code>
 +
:* [[MountPoint|نقطه‌اتصال]]: <code>boot/efi/</code>
  
برای نصب برنامه می توانید داخل [[USC|مرکز نرم افزاری اوبونتو]] جست و جو کرده و یا دستور زیر را در شبیه ساز پایانه وارد نمایید :  
+
حال از دستور زیر برای نصب گراب استفاده کنید:
  
<pre language="bash"> $ sudo apt install grub-pc</pre>
+
<pre language="bash"> $ sudo grub-install --target="system-type" --boot-directory="efi-mount" device </pre>
  
 +
که عبارت
  
= نصب گراب بر روی دیسک  =
+
* <code>"efi-mount"</code> برابر با <code>boot/efi/</code> است
 +
* <code>"system-type"</code> برابر با
 +
:* برای سیستم های ۳۲ بیتی : <code>i386-efi</code>
 +
:* برای سیستم های ۶۴ بیتی : <code>x86_64-efi</code>
 +
* <code>device</code> برابر با نام افزارهٔ مورد نظر است.
  
می توانید از دستور زیر استفاده کنید :  
+
برای مثال :
  
<pre language="bash"> $ sudo grub-install device </pre>
+
<pre language="bash"> $ sudo grub-install --target=x86_64-efi --boot-directory=/boot/efi /dev/sda </pre>
 
 
تنها کافی است به جای عبارت (( device )) نام دستگاه مورد نظر را قرار دهید . به عنوان مثال :
 
 
 
<pre language="bash"> $ sudo grub-install /dev/sda </pre>
 
 
این دستور گراب را بر روی نخستین دیسک ذخیره سازی نصب می کند .
 
  
 +
این دستور گراب را بر روی نخستین دیسک ذخیره، نصب می‌کند.
  
= پیکربندی گراب =
+
=پیکربندی=
  
پرونده ی پیکربندی گراب در این مسیر موجود می باشد :
+
{{اخطار| هرگز از بسته‌ی grub-customizer استفاده نکنید. این بسته با ایجاد پرونده های غیر استاندارد ممکن است باعث ناهماهنگی و خرابی در گراب شود.}}
  
<pre > /boot/grub/grub.cfg </pre>
+
روش تولید پیکربندی گراب در سیستم های [[UEFI|یو‌ای‌اف‌آی]] یا [[Bios|بایاس]] تفاوتی ندارد و با دستور زیر امکان پذیر است:
  
برای ایجاد پروندهٔ تنظیمات جدید کافی است عبارت زیر را به کار برید :
+
<pre language="bash">$ sudo update-grub</pre>
  
<pre language="bash"> $ sudo grub-mkconfig </pre>
+
پرونده پیکربندی گراب در مسیر زیر ذخیره می‌شود:
  
برای ذخیره سازی آن نیز می توان از دستور زیر کمک گرفت :
+
<pre>/boot/grub/grub.cfg </pre>
  
<pre language="bash"> $ sudo grub-mkconfig > path </pre>
+
لازم به ذکر است که هرگز نباید این پرونده را تغییر داد. تغییرات مورد نیاز باید در پرونده‌های <code>etc/dafault/grub/</code> یا در زیر شاخهٔ <code>/etc/grub.d/</code> ایجاد کرده و سپس پیکربندی گراب را دوباره تولید کرد.
  
عبارت (( path )) را با مسیر دلخواه جای گزین کنید . این مسیر می تواند (( grub/boot/grub.cfg/ )) باشد که در این صورت با پروندهٔ اصلی جایگزین می گردد .  
+
در واقع دستور update-grub پروندهٔ پیکربندی گراب را با توجه به مقادیری که در <code>etc/dafault/grub/</code> و یا زیرشاخه های پوشه <code>/etc/grub.d/</code> تعیین شده اند تولید کرده و آن را در  <code>boot/grub/grub.cfg/</code> می‌ریزد.
 +
راه دیگر استفاده از دستور grub-mkconfig است. این دستور پروندهٔ پیکربندی را با توجه به مقادیر تعیین شده تولید کرده و خروجی می‌دهد. پس می توان خروجی آن را به <code>boot/grub/grub.cfg/</code> ریخت.(در بعضی توزیع ها دستور update-grub وجود ندارد و به ناچار از این دستور باید استفاده کرد. هرچند همان update-grub هم به نوعی از mkconfig بهره می‌برد.)
 +
پس دستور زیر با استفاده از mkconfig پروندهٔ نهایی را می‌سازد.
 +
<pre>
 +
sudo grub-mkconfig -o /boot/grub/grub.cfg
 +
</pre>
  
همچنین میسر است که از دستور زیر بهره برد . این دستور خود پروندهٔ تنظیمات را یافته و با اطلاعات جدید جایگزین می نماید :
+
در پرونده  <code>etc/default/grub/</code> هر خط برای پیکربندی یک ویژگی در گراب استفاده می‌شود، برای نمونه، برای این که صفحه گراب همیشه هنگام روشن شدن رایانه دیده شود، باید در خط زیر عبارت <code>hidden</code> به <code>menu</code> تغییر داده شود:
 +
<pre>GRUB_TIMEOUT_STYLE=hidden</pre>
 +
همچنین برای این که صفحه گراب به مدت زمان مشخصی بر حسب ثانیه نمایش داده شود، باید در خط زیر زمان تعیین شود:
 +
<pre>GRUB_TIMEOUT=10</pre>
  
<pre language="bash"> $ sudo update-grub </pre>
+
برای تغییر پارامتر های خط فرمان هنگام بوت شدن کرنل می توانید خط زیر را تغییر دهید.(در مثال زیر دو مولفه splash و quiet اضافه شده)
 +
<pre>
 +
GRUB_CMDLINE_LINUX=splash quiet
 +
</pre>
 +
برای آن که سایر سیستم عامل ها که توسط os-prober تشخیص داده شده اند در منوی گراب آورده شوند لازم است مقدار زیر در  <code>etc/default/grub/</code> تعیین شود (حالت پیشفرض این متغیر به توزیع بستگی دارد)
 +
<pre>
 +
GRUB_DISABLE_OS_PROBER=false
 +
</pre>
  
[[رده:بار_کنندهٔ_راه_اندازی]]
+
=تعمیر=
 +
برای نصب دوبارهٔ گراب روی رایانه‌ای که گراب از پیش روی آن نصب بوده و دچار مشکل شده است [[GRUB/Recover|تعمیر گراب]] را ببینید.

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ شهریور ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۵۵

گراب (به انگلیسی: GRUB) مخفف (GRand Unified Bootloader) یک برنامهٔ بارکنندهٔ راه‌اندازی است که قادر به راه‌اندازی طیف گسترده‌ای از سیستم‌عامل‌های آزاد و انحصاری با استفاده از قابلیت بارگذاری زنجیره‌ای(chain-loading) است.

هنگام آغاز گراب، می‌توان از رابط متنی یا فهرستی استفاده کرد. با استفاده از رابط متنی، می‌توان مشخّصات دیسک و نام پروندهٔ کرنل را به صورت دستی درج کرد. با بهره گیری از رابط فهرستی می‌توان سیستم‌عامل‌های مورد نظر را با استفاده از کلیدهای جهت نما برگزید. این فهرست، بر پایهٔ پروندهٔ پیکربندی‌ای است که از پیش تهیه شده. هم‌چنین می‌توان از رابط فهرستی به رابط متنی یا برعکس تعویض نمود.

از نگارش ۹.۱۰ اوبونتو به بعد از نگارش ۲ گراب به صورت پیش‌گزیده استفاده می‌شود.

نمایی از نگارش ۲ گراب در ابتدای راه‌اندازی رایانه
نشان گراب توسّط کارول کرنسکی
نشان دیگری از گراب توسّط کارول کرنسکی



تاریخچه

گراب از سال ۱۹۹۵ شروع به کار کرد؛ زمانی که اریک بولن سعی در راه‌اندازی سیستم‌عامل گنو هرد داشت. بولن و برایان فورد ویژگی راه‌اندازی چندتایی را طرّاحی کردند.

سپس بولن تلاش کرد تا این قابلیت را به برنامهٔ بارکنندهٔ راه‌اندازی FreeBSD بیفزاید که به اندیشهٔ ساخت برنامهٔ بارکنندهٔ راه‌اندازی خودش افتاد. آنگاه گراب متولّد شد. اریک ویژگی‌های زیادی را به این برنامه افزود و سرانجام در سال ۱۹۹۹، گراب به عنوان یک بستهٔ نرم‌افزاری رسمی گنو برگزیده شد.

در طول چند سال، ویژگی‌های زیادی به گراب افزوده شد، ولی خیلی زود مشخّص شد که این برنامه با طرّاحی فعلی، قادر به ادامه نبوده و به نقطه‌ای رسیده که افزودن ویژگی‌های جدید، بدون خراب کردن ویژگی های فعلی ممکن نیست. حدود سال ۲۰۰۲، اکوجی کار را بر روی PUPA (مخفّف Preliminary Universal Programming Architecture for GNU GRUB) با هدف نوشتن دوبارهٔ هستهٔ گراب شروع کرد تا آن را تمیزتر، امن‌تر ، قوی‌تر و قدرتمندتر کند . نام این پروژه به گراب ۲ تغییر یافت و نام گراب ۱ نیز به legacy تغییر یافت. پس از آن، نگه‌داری گراب ۱ کمی ادامه پیدا کرد، تا آخرین نگارش آن که در تاریخ ۲۰۰۵ عرضه شد.

تا حدود سال ۲۰۰۷، توزیع های گنو/لینوکسی استفاده از گراب ۲ را در سطوح محدود پذیرفتند و تا سال ۲۰۰۹، بسیاری از آن‌ها گراب ۲ را به عنوان بارکنندهٔ راه‌اندازی پیش‌گزیدهٔ خود برگزیدند.

ویژگی‌ها

هدف اصلی گراب، همان گونه در در تاریخچه بیان شد، راه‌اندازی چندتایی است. به همین منظور اصول زیر در طرّاحی آن در نظر گرفته شده:

  • توابع ساده باید برای کاربر های نهایی سرراست باشند
  • قابلیت‌های غنی برای پشتیبانی متخصّصان و طرّاحان کرنل
  • سازگاری با راه‌اندازی FreeBSD ،NetBSD ،OpenBSD و لینوکس و هرد

علاوه بر الزامات بالا، گراب ویژگی ها زیر را نیز داراست:

  • شناسایی قالب‌های اجرایی گوناگون
  • پشتیبانی از کرنل‌های بدون پشتیبانی از راه‌اندازی چندتایی
  • پشتیبانی از ماژول های گوناگون
  • بارگذاری پروندهٔ پیکربندی
  • فراهم ساختن رابط فهرستی
  • دارا بودن رابط متنی انعطاف‌پذیر
  • پشتیبانی از سامانه پرونده‌های گوناگون
  • پشتیبانی استخراج از حالت فشرده به صورت توکار
  • دسترسی به داده‌های موجود در هر یک از قطعات نصب‌شده
  • شناسایی تمامی حافظه‌های اصلی
  • پشتیبانی از راه‌اندازی از طریق شبکه
  • پشتیبانی از پایانه های راه دور

نصب

سیستم های بایاس

  • حجم ۱ مگابایت
  • فرمت ef02 در نرم‌افزار Fdisk و bios_grub در نرم‌افزار Parted


برای نصب گراب می‌توانید از دستور زیر استفاده کنید :

 $ sudo grub-install --target=i386-pc device 

که عبارت device برابر با نام افزارهٔ مورد نظر است. به عنوان مثال :

 $ sudo grub-install --target=i386-pc /dev/sda 

این دستور گراب را بر روی نخستین دیسک ذخیره، نصب می‌کند.


سیستم های یو‌ای‌اف‌آی

اگر ویندوز یو‌ای‌اف‌آی از پیش نصب شده دارید، ویندوز قبلا این پارتیشن را ایجاد کرده است.
این پارتیشن باید دارای مشخصات زیر باشد:

حال از دستور زیر برای نصب گراب استفاده کنید:

 $ sudo grub-install --target="system-type" --boot-directory="efi-mount" device 

که عبارت

  • "efi-mount" برابر با boot/efi/ است
  • "system-type" برابر با
  • برای سیستم های ۳۲ بیتی : i386-efi
  • برای سیستم های ۶۴ بیتی : x86_64-efi
  • device برابر با نام افزارهٔ مورد نظر است.

برای مثال :‌

 $ sudo grub-install --target=x86_64-efi --boot-directory=/boot/efi /dev/sda 

این دستور گراب را بر روی نخستین دیسک ذخیره، نصب می‌کند.

پیکربندی

اخطار:

هرگز از بسته‌ی grub-customizer استفاده نکنید. این بسته با ایجاد پرونده های غیر استاندارد ممکن است باعث ناهماهنگی و خرابی در گراب شود.

روش تولید پیکربندی گراب در سیستم های یو‌ای‌اف‌آی یا بایاس تفاوتی ندارد و با دستور زیر امکان پذیر است:

$ sudo update-grub

پرونده پیکربندی گراب در مسیر زیر ذخیره می‌شود:

/boot/grub/grub.cfg 

لازم به ذکر است که هرگز نباید این پرونده را تغییر داد. تغییرات مورد نیاز باید در پرونده‌های etc/dafault/grub/ یا در زیر شاخهٔ /etc/grub.d/ ایجاد کرده و سپس پیکربندی گراب را دوباره تولید کرد.

در واقع دستور update-grub پروندهٔ پیکربندی گراب را با توجه به مقادیری که در etc/dafault/grub/ و یا زیرشاخه های پوشه /etc/grub.d/ تعیین شده اند تولید کرده و آن را در boot/grub/grub.cfg/ می‌ریزد. راه دیگر استفاده از دستور grub-mkconfig است. این دستور پروندهٔ پیکربندی را با توجه به مقادیر تعیین شده تولید کرده و خروجی می‌دهد. پس می توان خروجی آن را به boot/grub/grub.cfg/ ریخت.(در بعضی توزیع ها دستور update-grub وجود ندارد و به ناچار از این دستور باید استفاده کرد. هرچند همان update-grub هم به نوعی از mkconfig بهره می‌برد.) پس دستور زیر با استفاده از mkconfig پروندهٔ نهایی را می‌سازد.

sudo grub-mkconfig -o /boot/grub/grub.cfg

در پرونده etc/default/grub/ هر خط برای پیکربندی یک ویژگی در گراب استفاده می‌شود، برای نمونه، برای این که صفحه گراب همیشه هنگام روشن شدن رایانه دیده شود، باید در خط زیر عبارت hidden به menu تغییر داده شود:

GRUB_TIMEOUT_STYLE=hidden

همچنین برای این که صفحه گراب به مدت زمان مشخصی بر حسب ثانیه نمایش داده شود، باید در خط زیر زمان تعیین شود:

GRUB_TIMEOUT=10

برای تغییر پارامتر های خط فرمان هنگام بوت شدن کرنل می توانید خط زیر را تغییر دهید.(در مثال زیر دو مولفه splash و quiet اضافه شده)

GRUB_CMDLINE_LINUX=splash quiet

برای آن که سایر سیستم عامل ها که توسط os-prober تشخیص داده شده اند در منوی گراب آورده شوند لازم است مقدار زیر در etc/default/grub/ تعیین شود (حالت پیشفرض این متغیر به توزیع بستگی دارد)

GRUB_DISABLE_OS_PROBER=false

تعمیر

برای نصب دوبارهٔ گراب روی رایانه‌ای که گراب از پیش روی آن نصب بوده و دچار مشکل شده است تعمیر گراب را ببینید.